Akşamın geldiğini ışıklardan anlarsın büyük şehirlerde.. Bir kısım devam ederken sefasına, bir kısım hala sefalette.. Gökyüzü bulutlara emanetti, karşıyı sis çalmış.. Biliyor musunuz ya da farkında mısınız bilmiyorum ama; medeniyet doğaya hep boyun eğecek..
Islaktım.. Tüm şehrin nemini taşıyordu bedenim.. Zehirli yağmur damlaları bedenimde süzülüyordu.. Kim bilir hangi hastalıkların sebebi olacaklar.. Tıkanırdı kanalizasyonlar, bir yağmurda.. Bir yağmur sistemi al aşağı ederdi.. Bu hep böyle oldu.. Hep böyle sürecek.. Bu bizim yarışlara benzemiyor, ne olursa olsun doğanın bariz üstünlüğü var, burun farkı falan değil..
Vapur dalgalar arasında süzülürken, ruhum dalgalanıyordu.. Biliyorum bu yağmurlar da diner, sesler durulur, savaşlar biter, savaşlar başlar.. Dünya döner, döner, döner.. Birgün ölürüz..
Öylece gülüşlerde, nedendir kederlenirim.. Hep kendimi yorma telaşı belki de bu.. Belki de değil. Bilemiyorum, hiç bilemedim de.. Gece daha bir anlamlı geliyor çoğu kez.. Çoğu kez, sadece duruluyorum.. Ve çevremdekiler hareket ediyor.. Kafandaki sorulara tutarsız davranırsan, tutarın anlamını yitirebilirsin..
Eski otobüslerin konforundan hep bahsetmişimdir, kendi kendime.. Yapılırken hiç kimse rahatlık falan düşünmemiştir.. Öyle bir otobüs yapmışlardır.. Bir yerden bir yere götürsün yeter yani.. Bence götürmese de olur.. Ya da eskilere özlem herkes için geçerli midir? Yoksa bir delirme emaresi midir ne?!
Oysa bugün biraz ıslanmak istemiştim.. İstememeliydim.. Hiç istemezdim.. Ya da istediklerim olmazdı.. Bugün oldu; ama fazla oldu.. Hiç bu kadar kızmamıştı gökyüzü, hiç bu kadar dökmemişti içini bulutlar.. Doğa ana.. Sen nelere kadirsin.. Bir böcek kadar küçük, bir insan kadar çaresizdim.. Yağmurun tam ortasında..
KorsanKalem 25.05.12 02.12
