Menu

Babişko..

Küçüktüm.. Elindeki sıçak çay bardağını tuttururdun bilerek, elim yanardı.. Ve gülerdin, hoşuna giderdi verdiğim tepki.. Ben sen gülüyorsun diye belki de defalarca tutardım elimle o sıcak çay bardağını.. Rakı sofralarına, su içmek için geldiğimde sek rakıyı uzatırdın, su diye.. İçim yanardı, aynı hoşluğu yaşardın.. 🙂

Büyürdüm yavaş yavaş ve sen giderdin hep.. Görevlere.. Hep özlem duydum yıllar yılı.. Ama döndüğünde babişko diye atlardım boynuna.. Farklıydı hep aramızdaki bağ.. Hayata hep olumlu bakışın bile çok güzeldi.. Umursamayışın hiçbirşeyi..  Duygularını saklaman askerliğin mi hayatın mı verdiği bir özellikti bilemiyorum..

Ama benim ben olmamın önemli payı sana aittir.. Dikliğimden ödün vermeyecek olmamın en önemli destekçisi olacaksın.. Yanlışlara gözümü kapatmayacak kadar cesur olmamı da sağlayan sensin.. Paraya tapmayacak birisi olarak yetiştirdin beni.. Bayrağı senden alıp seninle aynı mesleği seçmemde de duygusal olarak senin etkin vardır.. Belki şimdi üniversitede sizi üzüyor olacaktım.. Ki rahat durmayacaktım..

Sinir ederdin beni 🙂 Annemin; “yok bu çalışmıyor, adam olamayacak” şikayetlerine tek şey söylerdin: ” Bu ülkeye çöpçü de lazım, işçi de, amele de..”  Saati öğretmek için kağıttan yaptığın saatle, saatlerce bana saati öğretmeyi denemiştin.. Beceremediğim de verdiğin tepkiyi hiç unutamam 🙂 “Git yat sen,git yat”..

Güzeldi, yüzmelerimiz, yemek yemelerimiz, gezmelerimiz, özgür bırakışın beni, hayatta tek olduğumu anlamamı sağlaman, boyun eğmemeyi dimdik durmayı öğretmen..

Babişkom babalar günün kutlu olsun, pek önemsemezsin bunları ama adet yerini bulsun..

KorsanKalem

Beğen  
Sonraki Yazı