Yolda yürürsün, sessiz varlığının hiçbir önemi yoktur aslında.. Birçok bedenin hiçlik üzerine yokolduğunu bilirsin.. Birşey yapamazsın bu durumda, sadece izlersin.. Bazan mevsim hüzün getirir, gözyaşı yağar, soğuk eser, yel alır..
Gülüşler kabahat gibidir bazan.. Gölgeler belirir etrafında.. Kahkahalar arasında gözyaşı doğar.. Bazan bağıra çağıra, haykırarak, salya sümük ağlarsın.. Neden diye soranlara, bir nedeni olmadığını anlatamazsın dilin tutulur..
Bazan bir üstadın bir mısrasında dalar giderken, aklına en olmadık şey gelir; gülebilirsin.. Gülüşüne kızabilir, sarhoş olursın.. Sarhoş olup ağlarsın.. Nihayetinde hep ağlarsın..
Bazan telefona saatlerce bakarsın.. Çalmaz! Bazan hiç çalmaması gereken bir anda çalar.. İnsan hep tutarsızdır.. Susulması gereken yerde geveze, gitme demiyecek kadar suskun ve aptal! Bazan sevemezsin.. Bazan seversin sevilmezsin..
Bazan herkesin anlattığı bir konu hakkında hiçbir yorumda bulunamazsın.. Sıkılır, kırılır ve yanılırsın..
Bazan yazacak milyarlarca kelime aklından kayar, tek kelime yazamazsın.. Bazan nefes alamazsın.. Bazan almak istemezsin…
