İçinden şiirler akan bir nehirim ben,
Apansız ölüp giden bir mısrayım.
Tutuşmuş evim, yanmışım.
Amansız bir kavgaya kapılmışım.
Oyuncağı kırılmış bir çocuğum ben,
yitip gitmiş oyunlarım eski bir mahalle kahvesinde.
Küçük bir kıza tutulmuş,
ve kocaman bir adam olmuşum bir günde…
Kırık dökük ne varsa midemde,
gönlümde ve gözümde,
bir başıma bu yalnız, bu karanlık evde,
bulduğum her şeye sarılmışım…
Silik ve unutulmuş bir çantayım kimi zaman,
eskimiş bestelerle dolu içim.
Önünüze serdiğim kalbimden,
bin darbeyle vurulmuşum.
Ve yorulmuşum apansız bir gecenin köründe.
Biraz da sarhoşum,
boş şişelerin gövdesinde…
Yolunu gözlediklerimin,
yollarını kesmişler.
Gözüne baktıklarımın,
gözlerini oymuşlar…
İçinden şiirler akan bir nehirdim ben,
İçimden kanlı ölümler geçirdiler…
KorsanKalem 16.00 27.07.15
