“İnsanların yüzde doksanı yaşamazlar, sadece vardırlar.” Oscar Wilde
Bir süre boşlukta yaşarcasına, kendimi saçma sapan işlere adadım… Öyle ki beynim sadece mesai saatleri içinde ve sadece yapacağım işe odaklıydı… Ne kadar çok iş yaparsam yapayım, bitmiyordu hep biraz daha çıkıyordu…
Bir süre ses çıkarmadım… Söylenen her şeyi kabul ediyor, herkese saygı duyuyor, her söyleneni benimsiyordum… Benden beklenen neyse hepsini yerine getiriyor ve bedenimin çöküşünü seyrediyordum…
Bir süre hiç yazamadım, yazdıklarımda hep sinmişlik vardı, yırttım attım… Onca kelime yırtarsam olacak şey belliydi… Küstü kelimeler… Bir süre ayrı kaldık cümlelerden…
Bir süre kalabalıklardan uzak evin bir köşesinde -sızmak demiyorum ki bir süredir içmiyordum- uyukluyor, pinekliyor, aptallaşıyor ve deliriyordum…
Bir süredir denize ne kadar yakın olsam da uzaktım… Gidip sahil kenarında o beter dalgaları seyredemiyordum… Ayaklarım geri geri gidiyordu…
Bir süredir, acıyı hissediyordum ve kederi tadıyordum…
Döndüm işte! Yine dik ve soluksuz…
Bir süre ara verdim suskunluğa…
Bir süre daha buralardayım…
KorsanKalem
