Menu

Çocuktum..Çocuktuk..

Çocuktum..

Telaşlarım büyümemişti daha.. Bizim için en önemli şey, Mardin’deki lojmanda, çamurlu tepeye tırmanmaktı.. Çok kirlendi giysilerimiz, yüzlerimiz.. Ama önemliydi ve tırmanmalıydı birimiz.. Düşünmezdik zamanı, sabahtan akşama kadar koştururduk topun ardından. Kar yağardı ve boyumu geçerdi, küçükmüşüm..Büyüme telaşesi o zaman sarmış yüreğimi şimdi anladım. Daha 5 yaşında anaokulunun yolunu tuttum. Kimse zorlamamıştı oysa kendim istedim.. İki yıl üstüste gittim anaokuluna.. Zübeyde Hanım Anaokulu..

İlk pişmanlığımı yaşamıştım, çocuktum. İlk keşkemdi hani.. Göktuğ çocukluk arkadaşım. İlk kardeşim.. Bisiklet almıştı babalarımız.. BMX marka sarı tekerliydi benim ki, Onunkini hatırlamıyorum ama aynısıydı yani farklı renkte aynı model.. Göktuğ’un bisikletini yolun ortasında unutmuştum ilk pişmanlığım oldu. Bir arabanın dikkatsizliğinde büklüm büklüm oldu.. Çok üzülmüştük..

Anaokulunda birgün çağırmıştı müdüre hanım.. Bir gözümü elimle kapatmamı istemişti. Çocuktum ve o telaşla kapadım gözümü elimle.. Sordu müdüre “Nasıl güzel mi?” diye.. Anlamamıştım, ama sevmediğimden bu durumu hayır dedim.. Müdüre ” O zaman bir daha vurma arkadaşına” demişti.. Oysa vurmamıştım kimseye.. Çocuktum ve telaşlıyıdım, çocukça bir telaş. Ve çocukluğumuz korkutulmuştu.. Anaokulumda 2 sınıf vardı.. Bizim öğretmen iyiydi,severdim onu. Ama karşı sınıfın öğretmeninde korkardım. Çok uzun bir sopası olduğu rivayet ediliyordu.. Benim gibileri sevmezmiş, bunu da öğrendikten sonra hep çekindim nedense..

Çocuktum ve ilk hayalkırıklığımla o zamanlar karşılaşmıştım.. 23 Nisan kutlamaları.. Mardin.. Çocukluğumuzun korkusuzluğu.. Büyüklerin telaşlı bakışları.. Ve biz çocukların kızlı erkekli kortejde yürüyüş merasimi… Giyinmişim bembeyaz gömlek ve pantolonumu..Kıpkırmızı bir papyonumu da takmışım.. Yakışıklı mı yakışıklıyım yani.. Beğendiğim bir kız vardı.. Çocuktum.. Eş olarak onu seçtim..Mutluydum.. Ama Müdüre Hanım severmiş beni çok.. Sevdirmişim kendimi.. Değiştirdi eşleri.. Göktuğ Onun eşi oldu.. Ben ise ayrı bir dram yaşadım. Dalga geçerdim bir kızla.. Kiloluydu o zamanlar.. Şimdi farklıdır belki.. eşim olmuştu yürüyüşte. İlk utancımı yaşamıştım..Ama çocuktum ve çocukluğumun verdiği bir durumdu..

Bizim neslimiz çok şey gördü.. Her nesil gibi tabiki de! Çok hüzün tattı. Uzaklaşmak istedi tüm sorunlardan ve gerçekten.. Gerçekler yalanlarla örülüydü bu çağda. VE yalanların ardına attı kendini umursamazca! Korkularla büyüdük, depremlerle, vurgunlarla büyüdük, suikastlerle.. Büyüdük evet ve dağıldık dört yana.. Hak hukuk bilmeden ve kısa yoldan kapağı atma, kurtulma hayalleri. Çağımızın belki de büyük bir sorunudur bu. Yeteneklerinden ve yapabileceklerinden bi haber insanlar olarak yetiştik. Bizlerden beklenen ne ise onu yaptık, ne kadar sesimizin çıkacağına bile onlar karar verdi. Büyüdük..
Ogün SANLİSOY’un hoş şarkısı..

 



Ogün Sanlisoy – Büyüdük Aniden (2009) by AluxtonAluxton69 eskiden neşemiz vardı

gülümserdik hergün
uzaktaydı hüzün
hayallerimiz vardı
uçurtmalar geçen içinden
cumartesi öğlen
boyalarımızla oynardık
rengarenkti herşey
karanlığı boyardık

ve birden büyüdük aniden
ve birden küçüldü hayaller

büyüdükte sanki ne oldu
çocukluğu unuttuk yalanlara boğulduk
büyüdükte sanki ne oldu
umutları kuruttuk savaşta vurulduk
büyüdük aniden
büyüdük aniden

koşardık bayırlarda
ağaç evler kurardık
bedavaydı çiçekler taçlar yapardık
düşsek bile olsun
yeniden kalkardık
acıtmazdı hayat

ve birden büyüdük aniden
ve birden küçüldü hayaller

büyüdükte sanki ne oldu
çocukluğu unuttuk yalanlara boğulduk
büydükte sanki ne oldu
umutları kuruttuk savaşta vurulduk
büyüdük aniden
büyüdük aniden
ve birden büyüdük aniden
ve birden küçüldü hayaller
ve birden uzaklaştı gökyüzü
ve birden gömüldük dertlere

büyüdükte sanki ne oldu
çocukluğu unuttuk yalanlara boğulduk
büyüdükte sanki ne oldu
umutları kuruttuk savaşta vurulduk
büyüdük aniden
büyüdük aniden
büyüdük aniden
küçüldü dünyamız

Düzeltebiliriz aslında herşeyi, bu bizim elimizde.. Hayallerimizi yeniden büyütebiliriz, büyütmeliyiz…

Beğen  
Sonraki Yazı