Ağababalık sanalında, korsankalemin korsankelamları üzerine ve çöp kutusunun kenarında biriken, hiç alınamayan pislikler hakkında yazmak istiyorum. . Ne gereksiz ne mantıksız bir konu! Oysa yazılması gereken ne önemli şeyler var değil mi? Savaşlar hakkında yazılmalı mesela? Misal ülkemdeki yapılan usulsüz, adaletsiz sınavlar hakkında yazılabilir, ya da Başbakanın Çılgın Projesi hakkında çıldırın çıldırın İstanbul için çıldırın marşı hakkında karalamalı bişeyler! Öyle ya çok önemli bunlar.. Madam Hale gibi pembe bir tablo çizebilirim misal.. Ya da Patriot un ikilemlerinde gidip gelmeliyim?
Yapamayacağım.. Hiç bir zaman başkaları için bakış açımı değiştirmedim. Bu cümle yanlış anlaşılmasın, yani at gözlüğü taktığım falan yok. Dünyaya bir bakış açım var ve bu bakış açısıyla zengini de fakiri de, zalimi de mazlumu da görüyorum. VE safımı ona göre belirliyorum. Bu zamana kadar yaptığım tüm öngörüler gerçekleşti. Bunun da haklı gururunu taşımaktayım. Ama hiç yüksekten bakmadım insanlara ve hiç değişmedim. İlk günkü gibiyim.. Ama eskiden aşka inancım vardı. Aşkın olduğuna inanmıyorum. Sadece göz değmesi olarak niteliyorum bu durumu.. Duygusallığım aşk yüzünden olmayacaktır artık. Bunu farketmek bile güzel. Zira beklentin olamayınca üzülmüyorsun. Bugün tüm yaşadığım ve yaşayacağım aşklardan vazgeçtim.. Her insanı kucaklayan, ayrım yapmayan bir insanım. Bu sevginin de ötesinde bir şey olduğunu düşünmekteyim.
Çöp kutularının kenarında hep bir kısım pislikler vardır, dikkat ettiniz mi bilmiyorum. Ben ederim.. Hiç temizlenemez onlar. Hep oradadır yani.. Eğer dikkatinizi çekiyorsa sinirinizi de bozar, canınızı sıkar..Ya topluca yakacaksın o alanı ya da yaşamaya alışacaksın. Aşk da böyledir.. Kalbin içindedir bir kısmı, o kısımın acısını kaldırabilir insanoğlu. Ancaak, kalbin dışında kalan, vücudun içinde dolaşan kısım can yakar.. İç acıtır…
Bu gece bir yangın yaktım içimdeki çöplükte, içi dışı yanıyor! Ve hiç biri geri döndürülemeyecek..
KorsanKalem
