Gecenin bu vaktinde düşündüğüm tek şey, insanların kini.. Herşey kötüye gidiyor, yoruldum artık.. Kan şu kürede her daim akıyor. Kirli çok kirli, iğrenç planlar yapmış birileri ve ilerliyor işte süreç.. yazasım yok, yani düz..
Savaş Çıktı
Yağmurlarım tükenmişti,
Fırtına öncesi sessizlik de değildi bu,
Güneş ısıtmıyordu bile,
bulutlar olabildiğince saydam..
Oysa ıslanmak istiyordum,
evet istediğim tam da buydu, sırılsıklam ıslanmak..
donuma kadar ıslandım denir ya
işte öyle bir durum, hal, hatır..
Deliliğimi takınıp, sırılsıklam ıslanmak ve mis gibi kokan
toprağa-ıslak toprağa-uzanmak istiyordum..
ama işler hiç de istediğimiz gibi değildi..
yada biz olası birşey istememiştik-neden olmasın?-
toprak yağmur yağdığında aşk kokardı-eskiden-
evet evet aşk..
Çok çok önceydi..
barutun gücü keşfedilmemişti,
ve tüfek icad olmamıştı işte!
namertlik moda değildi o günlerde..
Hep kolaya kaçtık, hap kestirmelerden dolaştık.. insandık.. aldandık..
iyi kokardı toprak-aşk- kokardı, yağmurdan hemen sonra
ıslak toprak mis gibi aşk kokardı..
çok çok sonraydı; toprağı az kazıp mayın döşemiştik,,
çiçekler soldu önce, sonra patladı mayın, erkek öldü kız sağ..
toprak pis koktu o vakit..
irin, kan, insan cesedi koktu, yanmış et ve saç kokusuydu etrafa yayınlan..
o günden sonra aşk bitti, toprak pis koktu, kan koktu..
savaş çıktı..
yağmur bulutları çok uzaktaydı, toprağa damlayan yağmur damlaları yoktu!
Göz yaşıydı, ya da kan-insan kanı-
savaş çıktı, savaş..
KorsanKalem
