Menu

İsimsiz

Bunca insan; omuzlarına basabasa çıkmak isterken yukarılara ve yine bunca insan kalbini kıra kıra tanımak isterken dünyayı; bir mide ağrısı ne kadar önemlidir ki hayat diliminin şu anında?

Yani akşam oluyor ve hiç engel olamıyorsun.. Yani canın yanıyor, için acıyor, bir yerlerin kemiriliyor ve senin sesin bile çıkmıyor! Işıkların birer ikişer yandığı yalancı bir sahnedir gece.. Kirli suratların olduğu ve gizli işlerin döndüğü pis kokulu karanlık.. Yalancı ve rengarenk ışıklarla süslenmiş acımsı şekerleme..

Bu satırları yazmak kolay değil.. Bu satırları yalnızken yazarsın.. Yalnızların harcıdır hafızalara kazımak.. Bunca yalan dolanı bir kenara bırakırsak, rüzgar içini titretir.. Ve dalga sesleri melankolik bir iç huzur aldatmacasıdır..

Mum yakmak direnişe başlamaktır.. Mumların dansını seyretmekse delilik.. Zira içine çeker ve bir yerlere hapseder.. Geceye, yalnızca mum ışıltısı gerçek manada karşı koyar.. Diğer herşey somut budalalıktır..
KorsanKalem 19.06.12 22.15

 

Beğen  
Önceki Yazı