Menu

Kapağı açık kalmış hayatlarımız savruluyordu oradan oraya…

kokokokşkklbnbmYaşadıklarını kimse hak etmez aslında.. Ya çalınmıştır gerçekte yaşayacakları, ya da çalmıştır başkalarının yaşaması gerekenleri.. Ya mağluptur ya da galip olamamıştır hiç. Kısacası kaybetmiştir herkes. Her şeyin bir nedeni yoktur genel kanının aksine! Bazı şeyler olması gerektiği için olmuştur. Bazı yollar kimse geçmese de yoldur misal. Bir duvar ardını gizler umutsuzca; bir yangın koca bir köyü ikinci kez yok edebilir. Ve insan düştüğü her gün yeniden kalkabilir. Kanayan dizlerini, dirseklerini, kalbini ve gözlerini silebilir. Hiç olmamış gibi yapıp, yoluna devam edebilir. Ettik, ettiniz, etmediler mi? Bir kolonya şişesinin kapağını açık unutabilirsin mesela, ya da ocağın altı açık kalabilir. Yemek taşar, ocak söner, gaz tüm evi doldurur ve her şeyin başlangıcı veyahut sonu için, ufacık bir kapı zili yetebilir. Hatta artabilir bile…  Bundan bir sene önce bahçede anlamsızca gezinen bir kaplumbağanın fotoğrafını, meraktan aldığın analog makinenle çekebilirsin ve o bulanık fotoğrafın aslında, o kaplumbağanın yaşadığına tanıklık ettiğini de unutabilirsin. Ve tam bir ay sonra kaplumbağanın boş kabuğunu bahçede bulduğunda heyecanlanır ve bunu saklamaya karar verebilirsin. Bir gün rastgele fotoğrafları karıştırdığında, kabuğunu sakladığın kaplumbağanın fotoğrafına bakıp; hayatın bu kadar basit denklemlerden oluştuğuna kaptırabilirsin kendini. Belki kendine X dersin. Ki X’lerden o kadar çoktur ki hayatta! Derine kazarken tüneli, sonunda umutsuz bekleyişlerin olur.. Bilinen sonların ve kaybedecek savaşların. İçli içli çalan telefon sesiyle o kadar mutsuz olursun ki bir gece vakti.. Duyduklarının telafisi olmaz. Gördüklerin iç yakar ve hissettiklerini bir ömür silemezsin makûs tarihinden! Geriye baktığında beş duyunun kazıklarını görürsün. Makûs talihin işin başındadır. Ve tarih tekerrür etmekle meşguldür hep! Hayatın, engelli koşu parkurlarındaki barajları geçme yarışına dönüşür bir süre sonra ve her engele takılır düşersin tepe taklak! Elindeki külahtan düşen bir top dondurma misali! Her şeyin sonunda elinde kalan külaha bakıp ağlarsın, ağlayacak başka bir bok yokmuş gibi!

KorsanKalem 18.01 16.11.2014

Beğen  
Önceki Yazı
Sonraki Yazı