Bizler yanlışa karşı sustukça, bizler güçlünün karşısında başımızı eğdikçe; bu dünyaya dair olan kötülüklerin üstesinden gelme şansımız gitgide azalıyor. Aslında ne güzel yaşarız şu dünyayı… O kadar bol ki her şey! Aç da yatmayız, üşümeyiz de, evsiz de kalmayız. Ama bunu görebilmek, bunu anlayabilmek ve sevgiyi çoğaltabilmek güç! Hele hele yıl olmuş ikibinonaltı!
Küçücük bir kasabada altıncı senemi doldurdum. Yanılmıyorsam, bundan üç yıl önce tanıdım Esen’i (Esen diyorum, birileri hemen yanlış anlamaya meraklıdır: O benim biricik ve en kıymetli ablamdır. Dert ortağımdır, arkadaşımdır, gücüme güç katan koskoca yürekli bir kadındır!) O gün işten çıkmış eve gidecekken, yol kenarında yürümekte olan bir kadın bana bakıp el etti. Ben de durdum. Arabam olduğu dönemlerde, yolda denk geldiğim insanları Kaleşah’tan çarşıya elimden geldiğince indirmeye özen gösteriyordum. Ne yazık ki, Amasra’da pek çok kimse buna önem vermiyor, gelip geçiyor yanınızdan. Aynı şekilde, çarşıdan Kaleşah’a çıkan araç şoförleri de görmezden geliyor yayaları…
Arabama binen Esen’di… Esen her zamanki neşesini o gün de takınmıştı. Tabi ben o zamanlar, Onu ve o mutluluk saçan kişiliğini tanımıyorum. Teşekkür etti ve ben seni tanıyorum dedi. Ben de şaşırdım tabi. Nereden tanıyorsunuz dediğimde, bizim kafenin önünden geçiyorsun ama hiç bizim kafeye uğramıyorsun, bir gün gel de kahvemizden iç dedi. Ben de hayhay dedim.
Sanırım ertesi gün, Lutfiye Kafe’ye gittim. Lokum eşliğinde güzel bir kahve içtim. Güzel bir sohbetle Esen de bana eşlik etti. İşte o günden sonra, Lutfiye’nin müdavimi oldum. Ben ve benim arkadaşlarım da tabiî ki! Ama biz Lutfiye’nin ne dizaynına, ne de kahvenin yanında verilen lokum ve reçellere geliyorduk. Biz Esen’in güler yüzünü görmeye ve Onun sohbetine gidiyorduk. Nitekim bir süre sonra içtiğim kahvenin nasıl olacağını bilen, arkadaşımın açık çayını ve bir küp şekerini biz belirtmeden getiren Esen’den lokum ve reçelsiz sadece içeceklerimizi içip, uzunca bir süre zamanımızı hiç sıkılmadan geçirebilir hale geldik. Çünkü bir mekânı, ne verdiği ürünler, ne tasarımı ne de ısıtma sistemi gibi teknik mevzular cazip kılabilir. Cazip kılan, o mekânda sizi karşılayan güler yüzlü insanlardır. Ve inanın o güler yüzlü insanlar, bu zamanda o kadar azlar ki! Yani siz de bir Esen’e sahipseniz, bu dünyanın şanslıları arasındasınızdır. Bunun kıymetini bilin, Esen’ler kolay yetişmiyor bu dünyada!
Nitekim geçen yıllar ve nihayetinde bu güzelliğe kıyan eller… Her hikâyedeki gibi! Ama kayıtlara geçmeli insafsızlıklar! Yanlışa yanlış demeli, güçlünün karşısında boyun eğmemeli! O yüzden, sıkı durun; kibirli bir zenginlik insafsız bir birey yaratabilir çünkü! Ve o birey ki, dört yıl dişini tırnağına katmış ve kendinden yaşça büyük bir insana hiç utanmadan, saygı ve görgü kurallarını hiçe sayarak; telefonla arayıp işine son verebilmiş! Hiç anlamıyor, algılamıyor karşısındakinin bir insan olduğunu. Bu yaşına rağmen saat 17.00 de işe gelip akşam 00.00’da (yazın 01.00) işten çıkmasının ne zor bir durum olduğunu bile göz önünde bulundurmuyor. Kendi lüks yaşamının, bu insanların alın teriyle var olabildiğinin farkında bile değil. Hiç farkına varamayacak da!
Defalarca o yüksek rafları temizlediğini gördüm Esen’i. O yüksek raflara uzanabilmek için bir sandalyenin üzerine tabureyi koyuyordu. Merdiven yoktu… Düşse, o küçücük bedenine ne haller olurdu siz düşünün! Defalarca ben tuttum o tabureyi, düşmesin diye… Siz bozuk hoparlörü bile değiştirmeyi zora koştunuz. Oysa müşteriler defalarca sordu hoparlör bozuk mu diye? Bir ara arkadaşım almaya karar verdi yeni bir hoparlör, nihayet onarım yaptırdınız. Gerçekten bir hoparlör bu zamanda kolay alınmıyordu haklıydınız… Cam kapınız sorunluydu, her kapanış sırasında büyük sıkıntı yaratıyordu, bir ara bakım yaptırdınız, tabi eskimişti ne kadar bakarsan bak olmuyordu. Ama kabullenmediniz, hala sıkıntılı kapı, belki Esen’i atınca yaptırmışsınızdır… Arçelik marka kahve makinesiyle yapılan Türk kahvesini 9 tl, çayı 4 tl yaptınız. O dönem keşke mekânın başında olsaydınız da müşterilerin Esen’e “Bu ne ya, Bodrum’da bile bu fiyatlar yok!” dediğinde, Esen’in mahcubiyetini görebilseydiniz! Tanık olmuştum bir keresinde, lokumların konduğu cam kapaklı fanusun tutma kısmındaki kurutulmuş çiçeği sorduğunuzda. “Bu var mıydı?”, Esen: “Ben koydum.” “Güzel olmuş” Hangi çalışanınız söylenenin dışında güzel bir iş yaptı acaba? Misal, minder kaplamalarını değiştirdiniz. O minderlerin üzerinde el işi çiçekler dikilmişti. Acaba merak ediyorum Esen dışında hangi çalışanınız o mindere kendi evinden bir el işi diker? Maaş konularına ve yasal yaptırımlara girmeyeceğim bile. Malum siz o durumları daha iyi biliyorsunuzdur, ikna edebilsem gerekli yerlere gerekli başvuruları yaptıracağım. Ama Esen sizden o yolla tazminat veya hak talebinde bulunmaz. Öyle asil ki aslında, burnunuz havada gezerek asla ulaşamazsınız o asalete…
Oysa dünya şimdi sizin etrafınızda dönüyor. Her ne sebeple olursa olsun, insanların onurunu hiçe saymak, onları kendinden aşağıda görmek, gün gelecek çok aşağılarda olduğunuzu ortaya çıkaracak bir göstergedir. Sizin zenginliğiniz insanlığınızın çok ötesinde efenim. Patron ve patroniçeliğinizin hükümdarlığını sürebilirsiniz; ama Esen’in yaşına geldiğinizde, biliyorum ki Esen’i seven insanlar kadar seveniniz olmayacak. Ve bugün belki bu yazıyı okuyup burun kıvıracaksınız, ama yaşlandığınızda ve bu hayatın anlardan ibaret olduğunun farkına vardığınızda, eminim bu yazıyı ve Esen’i hatırlayıp gözyaşı dökeceksiniz. Ağlamayın efenim, çünkü bize yakışır gözyaşı dökmek bile; siz reçellerinizin ne kadar mükemmel olduğunu anlatın sizin gibilere!
Vicdanlı insanlar, biliyorum ki bundan böyle sizin kafelerinize (Lutfiye) ve ürünlerinize (Şanver 1933) gereken mesafeyi koyacaktır. Vicdanı olmayanlarla daha mutlu olacaksınızdır! Hayatta başarılar, bol kazançlar…
*Esen’in ayrılış mesajı ve buna yapılan yorumlar:
Dört yıl olmuştu Lutfiye’de çalışmaya başlayalı. Tam dört yıldır, hiç üşenmeden çok güzel zamanlar geçirdim, çok güzel insanlar tanıdım. Bana çok şey kattı insanlar, ben de bir şeyler katabildiysem ne mutlu bana… Her şeyin bir sonu var. Bunu ben çok önceden idrak etmiştim. Ama insan evi gibi gördüğü bir yerden telefonla çıkarıldığında ister istemez üzülüyor. Hani bir şarkı var ya ‘olmasaydı sonumuz böyle’ işte böyle bir durum… Ben elimden gelenin en iyisini yaptım bu zamana kadar, bundan sonra da değişmeyecektir bu… Tanışmamıza vesile olan Lutfiye’yi de hiç unutmayacağım. Kendinize iyi bakın, görüşmek dileğiyle… Kahve kokulu bir hayat dilerim…
Esen KULA
B. K. B. :Nasıl yaaa Demek ki daha güzel bir iş bulacaksın sakın üzülme.
A. A. U. :Senin yüzüne o çok yakışan kocaman gülüşün kaybolmasın da nerde huzurlu ve mutlu olacaksan orada ol Esen ablacım. Hiç üzme kendini.
S. Y. T. : Nasıl ya esen abla? lütfen üzme kendini üzülme…inadına daha kocaman gülümseeee ?
N. G. :
“bin kez budadılar körpe dallarımızı
bin kez kırdılar.
yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz
bin kez korkuya boğdular zamanı
bin kez ölümlediler
yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!”
B. B. :Bu türkiye ne zaman çalışanın çalışkanın hakkını vermişki senin versinler arkadaşım hayırlısı olsun belki daha güzel kapılar açılacaktır sana
H. S. : Esoşum Lütfiye’yle özdeşleşmiş oraya yakışıyordun çok şeyler kattığınada inanıyorum.haketmedin şeylerle karşılaşınca inciniyorsun canın yanıyor üzülmeni istemiyorum sen değil onlar senin gibi değerli, işine kendi işi gibi sarılan, özveriyle çalışan,güleryüzlü çalışanını kaybettikleri için üzülsün.öpüyorum kocaman
C. K. : Esen ablasız lütfiye olurmuymuş? oradaki gayet sıradan bir cafe yi gülümsemenle duruşunla herkesin uğrak yeri yaptın sen.Lütfiye seninle tanındı Amsra da.Sana çok daha iyi fırsatlar gelicektir dünyanın en güzel gülen kadını.Onlar kendi ök**lüklerine yansınlar.öpüyorum taa o güzel yüreğinden.
N. T. : Ne de yakışıyordun oraya gūlen yūzūnle esencim boşver her şerde bir hayır vardır canım daha iyi yerlere layıksın sen biliyorsun õptūm iyi akşamlar
S. B. : Boş ver tatlım keyfine bak
A. S. : Esen ablacım çok üzüldüm hayırlısı olsun senin için sıkma hiç canını ?
A. A. : Sen Yoksan orda o kahveler aci abla, sen bizim esen ablamizsin, annemsin benim sıkma canini sana is mi yok
A. G. : Ablaaaaa:) Sensiz olmazzz..!
N. P. D. : Lütfiye ye gidiyoruz denmezdiki Esenin oraya kahve içmeye gidiyoruz denirđi.Çok ayıp etmiş herşeyden önce o kişinin kendisine saygısı yokki talimatları telefonla veriyor. Esencim sen saygın ve sevgi dolu insansın kaybeden o olmuş
E. A.: Direkliye geçerken el sallayacak kimse kalmadıysa ne anlamı olur oranın esen teyze, umarım daha iyi bir yer çıkar karşına.
E. S. : Senin güler yüzlülügünü herkes biliyo arkadasim,kaybeden kendileri olur.
S. B. : Elit olmak için kahveyi 9 tl yapan mekan bırak Elit kalsin
H. E. U. : Esen’siz Lütfiye patron kafayı yemiş olmalı?
T. K. : Takma boşver bizim esoşumuz daha iyi mekanlara layık üzülmeye deymez o işveren utansın
A. Z. Ç. : Hayırlısı olsun be abla
O. Ö. Y. : Bu insanlara ne oldu anlamıyorum…4 koca yıl seni temsil eden, misafirlerine gülen yüzüyle hizmet veren ESEN’imize bir telefonla mi veda ediyorsunuz..yazık ki yazık; kaybiniz bir insandan daha çok bence.kocaman yürekli bir insanı siz kaybettiniz.BİZLER NASIL OLSA ONU BULURUZ.seni çok seviyoruz ❤ arkadaşım her neye ihtiyacın olursa biz bir telefon kadar uzağız.
F. D. : canım sensiz oranın hiç tadı yok gitmem yakınımdan kimsede gitmez
H. Ş. : Kuzum kaybeden sen değilsin bence ALLAH gönlüne göre versin gülen yüzün solmasın..
A. A. : Tazminatını iste
F. D. : zaten tazminat ödememek için böyle yapmıştır 5 yıl olunca kesin ödemek zorunda
B. G. D. : Esen Ablacım,bir mekanı orada çalışan kişi temsil eder.Sen bugüne kadar bunu tüm kalbinle yaptın.Bundan sonra da sen nereye biz oraya,o kadar…
C. K. : Inanamiyorum. Baska bir yerde calisirsaniz paylasin biz oraya gelecegiz. Bizim arkadaslar hep sizinle tanismaya geliyordu oraya. Bir daha biz de gelmeyiz.
A. Ç. : Esencim hayırdır bitanem her amasraya gelirim orda mutlaka seni ararım sorarım bitanem senin gibi birini düzgunlügünle karekterınle kişiliginle nekadar hanfendı bir bayan olduğunu tüm amasra biliyor hic sıkıntı yapma emin ol senin gibi birini asla amasra gıbi bir yerde bayan bulamazlar opüyorum gülen yanaklarından
S. K. : Takma kafana arkadaşım….
C. B. : Senin olmadığın yere kahve içmeye gidilmez …
T. T. : Bu kadın varya dünyanın en güzel gülen en iyi kalpli kadını şimdi bundan ötesi yok lütfiye en güzel şekerini kaybetmiş üzüldüm…
F. A. : Sen varsan güzellikler her daim seninle başka yerde başka sekilde daha güzel güpguzel günler e esen ablacm sevgiyle öpüyorum
A. Ş. K. : Esen ‘cim … hiç şüphe yok ki güzelliklerin başka yerde başka başka insanlarla hep var olmaya devam edecek. Çok sık gelme imkanım olmadı. Ancak geldiğim ve orayi andigim anlarda orası Lütfiye ‘ nin yerini değil hep güzel kalbini gülen yüzünü hatırlattı bana. Benim bildiğim, ben Esen ‘ e gelmiştim. .. <3 yolun açık olsun …
M. B. G. : SENİN YOKLUĞUNLA ÇOK ŞEY KAYBEDECEKTİR ORASI EMİN OL
C. Ç. : Amasrada kısa bir süre kaldım ama aklımda en belirgin anı Lütfiye ve sen ablacım sensiz orası aynı olmaz
D. E. : Biz lütfiyeyi seninle sevdik umarim daha güzel!!! fırsatlarla karsılasırsın seni seviyoruz❤
S. A.: Esen ablacım hoş sohbetinle sen oranın neşesiydin seni seviyoruz
M. E. :Esoşum, yorumları yazılanları okudum nasılda sevgi dolu ilgi dolu ve en önemlisi senin üzüntüne ortak olma paydası..
Yalnızca insanlar mı sen hayatın, yaşamın tüm detaylarına dokunabilen birisin..
Doğayı yani denizi,kumu taşı çiçeği börtü böceği o birbirinden güzel yaşama dair ne varsa herşeye dokunabilen yüreğin daha nice dostluklar biriktirecek ben bunu biliyorum
Yer,zaman mekan hiç önemli değil senin kalbimdeki güzellikler, anıların dostların hayallerin gerçeğin hep çoğalarak nehir misali seninle birlikte akıp kocaman denizlerde hep bulaşacak Esoşum..! Yaşam çoşkun yaşam enerjin hep daim olsun “kalbi güzel”arkadaşım benim…
G. H. U. : Bir cok Lütfiye veya başka ları başka başka firmalar ,olur. Ama bir tek ESEN var sevgili kardeşim kendine iyi bak …
N. G. : Olmaz ama, olsun varsın.Lütfiye “ESEN”siz oluversin.Ama “AMASRA” “ESEN”siz olmasın. Sensiz olmaz
A. E. : Esenciğim çok üzüldüm. Amasrada sen daha güzelini açarsın. Hemde kendi yerini…
H. Ç.: Ben o mekanin sana ait olduğunu saniyordum…o kadar sahiplenmissin umarim kendi mekanin olur Esen Ablacim…
Y. O. : Yaa Esen abla lutfiye tum anlamini yitirdi su anda gozumde..orayi biz seninle seviyoduk sen varsan keyifliydi..
M. V. : Lütfiye senin gibi bırnı kaybetiğine üzülsun sen neysen o sun hiç değişmedin esenim seni seviyoruzz.Bundada var bir hayır
R.B.: Esencim canabı allah değer kıymet bilen daha hayırlı kapılar açsın sana nekadar varlının eksiliğini yaşıyacaklar emin olabilirsin başına gelen bilir canım haksızlıklarının farkına varırlar kib arkadaşım
C. K. : Haydaaa!.. Orası eviniz,kendi yeriniz gibiydi başka Lutfiye’de olur başka iş yeri de olur ama tek bir Esen var onu biliriz onu söyleriz.Yolunuz açık şansınız bol olsun kocaman öpüldünüz,seviliyorsunuz işteee! 🙂
Ö. Ö.: Canım Esen Ablacım Seni görmek için sana sarılmak için daha istanbullardan kalkıp geliyorduk içtiğimiz kahvelerin bahanesi olmuştu. Senin gülen yüzün solmasın sen herşeyin en iyisine layıksın.Bizler seni çok seviyoruz. Sen Amasramızın Gülüsün 🙂
E. Y. : Gözlerimiz seni hep arıycak o sokağa geldiğimizde esen abla seviyoruz seni
T. D. : Üzme canini güzel kardesim .. Böyle olmasi gerekiyormus öyle olmus.. Sen daha Iyi mekanlara layiksin.. Sen cimen olmayan biryerde olsan orada güller acar.. Herseyin hayirlisi. En kisa zamanda görüsmek dilegiyle. Öpüyorum
S. H. S. : Cansın gülen yüzün hiç solmasin en iyilerine layiksin öpüyorum seni
M. Ç. : Abla gel beraber çalışalım ❤️?
G. A. : Artık Lütfiyeye gitmicez demektir ;(
N. S. : Bidaha bende girmem senin o gülen Yüzün sayesinde o kdar kalabalıktı abla ☺️
C. A. : Kahve içmeye değil seni görmeye gidiyoduk yazın belki dolar ama kışın napar bilemem
Ş. W. : Ben kalkıp almanyadan senin kahveni içmeye geliyordum…senin olmadıģïn yere deģil oturmak çişimi bile yapmam…zaten o işyerinin sahiplerinide hiç sevmezdim…sonradan görme bartının r******..boşver bebeģim…….s*** et…hayatını yaşa….
B. G. : Kahve bahane.. Onemli olan sendin.. Herseyin en iyisine layiksin
E. S. Ö. K.: Bir kapi kapanir Bir kapi acilir Sadece geriye Anılar kalır
A. Ö. A. Esen sen kaybetmemiş kazanmışsın arkadaşım bak ne güzel tohumlar ekmişsin boşver kaybedenler düşünsün artık Allah daha güzel işler nasip etsin seni seviyoruz güzel insan❤️
S. O. : Esen ablacım senin gibi birini çok zor bulurlar.Senin için rahat olsun guler yuzun misafirperverliğin ve özellikle ve özellikle temizlik anlayışın ekstra hayvan sevgin daha ne diyim.Senden sonra oraya gitmeyeceğim kesin?
Ş. Ç. : Sıkma canını ablam.. salla gitsin ❤?
A. K. : heyt be sen yeterki iste özgür kızım seni kaybedenler derdine yansın
S. T. L.: Esenimmm canım benim sen bir hayat ender bulunan hazinesin seni kaybedenler yansın derdine kaybeden sen değilsin seviyorum seni canım benim seviliyorsun??❤
M. K. : Nasiiii yaaaa 🙁
P. A. :Üzüldüm be abla. Lutfiyeyi biz senle tanıdık sevdik. ? ama seni daha çok seviyoruz. Uzme canını. Hep gül . Gulusune hayran olduğum kadın ❤
*Esen’in ayrılış mesajı ve buna yapılan yorumlar facebooktan alınmıştır. İsimlerde kısalta kullanıldı.
