Kendimi bile göremiyorum çoğu kez aynada..
Aynalar da tanımıyor zaten..
Acayip bir adam oldum çıktım..
Ne bu keder bitecek,
Ne de koşulsuz şartsız yaşayabileceğim.
Ay ışığı dolduracak gecemizi,
Bunu biliyorum..
Gün ışığı gözlerimizi kamaştıracak,
Hüzünleniyorum..
Ve bir sahil kasabasında öğle vakti uykuya dalacağız hep birlikte..
Usulca esen rüzgara inat, belki de horlayacağız ağız dolusu..
Olsun işte napalım;
Bunca şeye az ya da çok her insanın eli mahkum..
KorsanKalem 03.20 03.09.2014
