Menu

Medeniyetin üstüne kusan bir ayyaş!

Çok tuhaf.. Sistem içine aldıklarını ağır ağır öldürüyordü.. Hep bir saymacaydı hayat.. Şu yıl geçsin bir kıdem alayım, on yıl sonra emekliyim, iki gün sonra tatil.. Evet hergün milyonlarcası bunlarla avutuyordu kendini.. Ve epey mutlu görünüyorlardı.. Koşturdukları ve aslında kendilerinin bir gram dahi istemedikleri serüvenlerde hayatlarını dünyanın en gereksiz, dünyanın en saçma şeyleriyle mahvediyorlardı.. Yarınlara ev, araba ve servet bırakmak için çabalayan ne kadar çok insan var.. Çakma gülüşleriyse ne acınası..

Biraz ölümü biraz günümü, biraz da dünümü düşünüyorum.. Saçlarıma bir iki tel ak düştüğünü farketmemin üzerinden oysa ne kadar da zaman geçmişti.. Kalkıp da aynaya bakmadım şuan artmış mı diye.. Yavaş yavaş öldürüyordu sistem, yavaş yavaş içine çekiyordu.. Günler aylar yıllar geçtikten sonra ise çıkmak kurtulmak için birşey gelmiyordu elinden.. Çünkü hertarafın boka batıyor, pislik kokusu içine, taa yüreğine işliyordu.. O vakit duyma yetini onlar yönetiyordu, görme ve konuşma yetini de.. Dokunmayı sana bırakıyorlardı.. Özgürlük palavraları işte bundandır.. Sistemde harbiden kendine kodaman bir mevkiye sahip olabiliyordun.. Tabi bunun için bulandığın pisliğin tadına bakma zorunluluğun vardı ki çoğu şapır şupur götürmüştü bile…

Sistem ağır ağır hasta ediyordu.. Hastahane köşelerinde kazandığın üç kuruşu heba ediyordun.. Bu hakkındı bu sana mustahaktı.. Anlam veremiyordum.. Kavrayamıyordum.. Bu koskoca geminin içindeki bu küçük insanların kavgasını anlayamıyordum işte.. Akıl sır ermiyordu!

Bu tip durumlarda intihara kalkışanları düşünüyorum.. İntihar etmemeleri için ellerinden ne gelirse yaparlar.. Bir evin çatısında, bir sürü insan yapma etme der asi palyaçoya.. Nedir yani? Ölmek özgürlüğüne sahip değil mi insanlar? Değiller.. Zira sistem öldürmeyi yasaklamıştır.. Ama sistem için  çok kişinin kellesi gitmiştir.. Bu böyledir.. Sistem öldürebilir ama sen kendini öldüremezsin ..

Çok sıkılıyorum bugünlerde.. Sokağa çıkıp hepiniz orospu çocuğu ikiyüzlü şerefsizlersiniz diye bağırmak istiyorum.. İnsanlığımdan utanıyorum, hepinizin yüzüne tükürmek istiyorum, kahpe dünyanın piç kuruları demek istiyorum! Evet bu, tam da bunu söylüyordum! Utanmadan söylediğiniz yalanlara karşı bunu söylediğimde ne kadar da terbiyesiz olacağım.. Kusura bakmayın ama; terbiye sizseniz, ben terbiyesiz olarabilirim, çok da iyi olurum..

Yediği yemeğin kimyasını bozan başka bir canlı var mı şu dünyada, medeniyetinizi ve çağdaşlığınızı .. Çok sıkıldım artık, çokca bunaldım.. Ne kadar zeki olduğundan bahseden gerizekalılardan, yakışıklılığı ve güzelliğinden bahseden kendini beğenmişlerden, namus bekçisi namussuzlardan bıktım usandım artık.. Tiksindiğim yemekler geliyor aklıma.. Soykırımlar, talanlar.. Savaşlar ve atom bombaları, silahlar rütbeler.. Tarihlerinizde savaşların zaferleri var.. İnsanların kanı ve gözyaşları.. Ve kimse masum değil artık, şarkıda söylendiği gibi.. Kopacak kıyameti beklemelerdeyim, sıkıldım artık..

Bazen ölürsün, kimsenin haberi olmaz, selan okunur… (Söz-146)

KorsanKalem 21.04.12 02.55 (Bu saatte osura osura uyuyup, mutlu rüyalar görenlere adanmış bir yazı, öperler..=

Beğen