Öptüm onu ılık,tatlı ve kırmızıydı,
Sıcacıktı dudakları,
içime işledi..
Bir andı, bir saat,bir dakika,saniye,sanise..
Konuşmuyorduk, yaşıyorduk ama;
Dünyanın hiçbir sıkıntısı kalmamıştı belki de..
Yaşamaya başladık,nefes aldık birbirimizden,
Ya da birlikte ölüyorduk,nefessiz kalarak!
Her ne ise o,
güzeldi,yaşanılası…
Öpüşmekti tanrının bize lutfettiği
ve kolay bişey değildi,
Ki güzel şeyler hiç kolay olmadı, enbaşından beri..
Ama gözlerine baktım,ellerinden tuttum,hayal gibiydi!
Ve öptüm onu,
işte gerçekti….
KorsanKalem
