Menu

Rüya..

koesasdsHiç bilmediğim bir nedenden ötürü, sıcak bir gecenin hiç olmadık bir anında ürperir tenim. Hiç bilmediğim bir şehrin sokaklarında sesini işitirim. Kaybolurum, kaybolur çiçekler ve çocuklar.. Usul usul uyuşur bedenim; uyurum, uyarım gecenin soluksuz sessizliğine.. Yalan olan hayallerimi düşünürüm yıldızlara bakınırken. Çocukluğumun macera yüklü bulutları geçer üzerimden. Yıldızlar kayar ve benim için bir yıldızın kayması, bir insanın ölmesiyle eş değer değildir. Ben yıldızlara umutlarımı yüklemişimdir çok önceleri. Popüler olmadan hemen önce sevmişimdir gökyüzünü ve göğe bakmayı. Şimdilerde; dizelerin güzelliği kirli ağızlarda kirletilirken, kirli ellerimle tek tek ben diziyordum zamanında o şiirleri.. Kırışmamış sayfalarda bulduklarımı, tanıdığım insanlarda yitirdim. Ve yitirilen her insanın ardından bir kitap daha yaktım. Kaybolurken yüz yıldır yaşadığım sokaklarda, annemin seslenişlerine kulak kabarttım uzunca bir süre. Ne seslenecekti eskisi gibi ne de ben garip bir telaşla evin yolunu bulacaktım. Hiç olmayacak bir zamanda bastıran bir yağmurun seline karışıp giden gençliğimdi. Kaybolan çocukluğuma, yiten gençliğime ve hiç olmayacak büyüklüğüme dair sözler biriktirip sustum. Sadece sustum. Acımı yüreğime, öfkemi bileğime sakladım ve gözyaşlarım karıştı sonbaharın kuytu köşelerine. Ağzımdan yel aldı sevgi sözcüklerini. Hayra yordum yaşadıklarımı ve yaşayamadıklarımı, camları öbek öbek kir kaplamış bir pencereden seyrettim. Sahte hüzün takınmış garip çocukları anlamaya çalıştım bir süre. Sonra vazgeçtim. Sonra tüm her şeyden vazgeçtim. Sonra vazgeçişlerin loşluğunda, bir koma durumuna girecektim. Kendimi kaybedecektim. Ve tüm bunlar film şeridi gibi geçip giderken ekranın bir köşesinden; henüz kimse farkına varmamıştı rüyaların ve rüyalar kabusa dönmemişti daha..

KorsanKalem 24.08.2014 02.22

Beğen  
Önceki Yazı
Sonraki Yazı