İğreniyorum insanların yaptıklarından.. Kendimden iğreniyorum, çevremde olan her şeyden nefret ediyorum.. Gün ışığından, gecenin karanlığından.. İçtiğim biradan, içmediğim sigaradan nefret ediyorum.. Anlamıyordu hiç biri beni.. Ben her şeyi anlamaya çalışırken, hiçbiri beni anlamıyordu..
İyi bir çocukluk geçirmiştim.. Zorlu yıllarım olmuştu.. Hapis yatmıştım suçsuz yere.. Sarhoş olmuştum kumsalın birinde.. Bir mitingde coplanmıştım.. Aşağılanmıştım, dövüşmüştüm, ağlamıştım, aşık olmuş,sevişmiştim.. Bir gece sırf heyecanlı diye bir arabanın camını kırmıştık.. Marketlerden en pahalı çikolatayı araklamıştım.. İzmir’i sevmiştim.. Benim kentim, benim evim orasıydı.. Hayat öyle nefret etmişti ki, beni o kentten uzaklaştırdı.. Artık yılda bir ay turist olarak gidiyorum.. Ne eski dostlarım var ne de eski dostluklar.. Aşkları siktir et zaten..
Yenildim.. İtiraf etmeliyim kaybettim.. Bir girdabın içinde kayboldum.. Denizin en kötü olduğu zamanda seyre çıktım.. Alabora olmak üzereyim.. Sırtımı dayayacağım son duvar da yıkıldı, son gemi battı.. Bundan sonrası koca bir boşluk.. Bundan sonrası karanlık.. Belki biraz gözyaşı.. Ve sessizlik yada koca bir çığlık..
Her şeyi kaybettim ben.. Oynadığım oyunları, bahisleri, paramı, aklımı, sevgimi, kalbimi.. Aklına ne gelirse yitirdim.. Yıllar öyle şeyler götürdü ki.. Sırtıma kambur, gözüme yaş getirdi sadece.. Saçıma ak getirdi.. Mutlu tabloların önünde saatlerimi geçirdim.. Gülen bir çocuğu tanrılaştırdım.. Sahip olamadığım ne varsa benim suçumdur.. Katil de maktul de benim.. Zindanlarında dünyanın, kelimelerden başka hiçbir şeyim kalmadı.. Yitirdim.. Ölmeden bitti hayatım.. Mezarda yatanlardan en ufak bir farkım yok.. Karanlık bir odayı mezar bildim kendime.. Bedenimi uyuşturdum.. Ruhumu kaybettim.. Tükendim..
Kimse bir bok bilmez, herkes her şeyi bildiğini sanır.. Ama herkes yanılır hayatta..
KorsanKalem 00.30 29.09.13
