Soğuktu ev, hüzünlüydü duvarlar.. Boyanın kimi kısmı nemden kabarmış.. Duvardaki soba deliğinin kapağı açılmış ve olanca siyahlık yere saçılmış.. Kaloriferlerde anlamsız soğuk.. Perdeleri annemin öğütlediği şekilde astım.. Sanırım perdeler evi ev yapan önemli bir simgeydi. Yani dışarıya haykırıyorlar evde biri var yaşıyor, evin içi dolu.. Evet evet pardeler önemliydi.. Mutfağa çok özendim. Uzun zamanımı orada geçirmek istiyorum..
Koca salonun ortasında 70 ekranlık bir aptal kutusu var. Bir ara neden aldım lan bunu diye geçirdim içimden. Ama bazen aptallık yapma ihtiyacı duyarlar insanlar.. Karşısında uyuyakalabilirdim.. İyi olur gayet.. Aptal olarak uyursun ve temizlenip uyanırsın..
Banyo çok şirin görünüyor gözüme.. Bir küvet var büyük değil pek ama bir küvet işte.. Sanırım içini doldurup uyuklayabilirim:) Kitap da okunur o durumda, ama ıslatırım ben.. Dikkatsizlik başa bela.. Kitaplarıma zarar vermekten hoşlanmıyorum. Bu plan iptal:) İçinde uyuklasam kafi yani..
Gün içinde temizlik falan derken baya yoruldum.. Aneyin yanımda gönderdikleriyle(domates,peynir,yeşil zeytin,yeşil biber,salça, kayısı reçeli,ev ekmeği) oturup yemek yedim..İki biber de acı çıktı, annemin kulakları çınlamıştır. Oysa aynı biberler, İzmir’de tatlıydı.. İlk yemeğimdi, güzeldi,yalnızdım,hava karanlıktı,salondaydım,acıydı,tatlıydı,iyiydi..
Nihayetinde yattım.. Daha bir kısım eşyamı eve taşıyamadım.. Onların içinde çarşaf yorgan yastık üçlüsü de var ne yazık ki.. Bu yüzden şort kazak ve bir ceketle yattım.. Ama soğuktu ev ve hüzünlüydü duvarlar..
(Şiir yazmak istiyorum, çok özledimmmmmm)
KorsanKalem
