Kimsenin okumadığı yazılar yazmak.. Hanidir yazmıyorum.. Yazdıklarımı paylaşmıyorum.. Hiç kimsenin de umurunda değil tabi bu.. Kendi ikilemlerimi ve buhranlarımı aktaracak değilim buraya.. Değersizliğimizin altını çizmek istiyorum aslına bakarsanız..
Günün, haftanın, ayın yoğunluğu; beynime yükleniyor.. Kimseye zaman ayıramıyorum.. Arabalar geçiyor yanımdan, insanlar, çocuklar.. Gözlerim yerde, öylece geçiyorum yanlarından.. Tüm kalabalığa inat görmemezlikten geliyorum.. Zira kafam o kadar kalabalık ki, fiziksel kalabalıkları kaldıracak gücüm yok.. İç sesimi kaybediyorum ve hep yanlış yolları seçmek zorunda olduğumu görebiliyorum.. Anlamsız yorgunluklarımın üstüne bir de iş yükü, tuzu biberi oluyor her şeyin.. Ve ağzımın bozukluğu yakınımdakileri uzaklaştırıyor, hatta yabancılaştırıyor..
Üstüne üstlük bir de ülke siyaseti ve gelinen nokta da eklenince aklıma mantığıma sığmayan hallere gittiğimiz aşikar.. Ne yazık ki; sindirilmiş ve kandırılmakta olan halk bu lokmayı afiyetle yer! Yediriyorlar da.. Ama geldiğimiz noktalar, çevre ülkelerin de zamanında geçtiği süreçlerin bir kopyası.. Yaşamanın her daim güç olduğu ve ölmenin kolay kılındığı bu topraklarda, elimizde makinelilerle birilerinin kuklalığını üstlenecek değilim.. Ama üstlenecek o kadar cengaver var ki!
Uzatılacak pek bir şey yok yazınsalla ilgili, her zamanki hayalleri içimizde saklayarak bir günü daha yitiriyoruz.. Ve yitip giden onca yılın ardından hep eski günleri yad ediyoruz.. Ben ise aynada kendime baktığımda o eski ateşli hayalleri unutmaya, kulak adı etmeye başlamışım.. Akıntıya karşı direnen ben, akıntıyla ilerlemeyi öğrenmişim.. Zaman herkesi öldürüyor..
Kimsenin okumadığı yazıların yazarı KorsanKalem 26.04.2013
