Menu

Vazgeçmeli sürdürmekten bu seyahati!

broken_heart_by_starry_eyedkid-1Bunca yazı niye diye sordum kendi kendime.. Kendimi anlatmak mıydı tek derdim? Ne yapabilirdim başka? Bir başıma, koskoca bir yolda öylece duruyorken çıkıp gelen vosvosu reddedemezdi hayallerim. Eski bir daktilonun her vuruşunda canım yanıyordu. Artık daktilo da üretilmiyordu zaten. Bitpazarından aldığım çalıntılarla idare ediyordum. Biten mürekkep şeritlerini sarıp tekrar kullanıyordum. Fesleğenimi İzmir’de bıraktım. Annem ellerini sürüyorsa yine aynı kokuyu salıyordur muhtemelen. Benim koklamamış olmam bir şey ifade etmiyor. Geceler uzayıp gidiyor bu sürgünlerde. Artık yaşamak istemiyorum bu küçük şehirde. Küçük şehirlerde büyük canlar yakılıyordu hep. Sivas’ın acısını andık geçenlerde. Aslında her çiçeğin bu körelmiş sistemde dik bir duruşu var. Ama genellikle karanfile yükleniyor bütün umutlar.. Ben eylemlerde hep, çiçek taşıyan insanlar görmek isterim. Çiçek taşıyan kimse aşırı uç değildir zira. Hanidir bir cümle bile kurmuyordum. Bu gece sabaha karşı kurmam gerektiğini anladım. İnsanlar sahura kalkmıştı ve ben henüz yatmamıştım yatağıma. Derin bir uykusuzluk hali içindeyim. Günlerin bayatlığı ağzımı uyuşturuyor. Gelmeyecek her şeyi beklemekle geçiyor ömürler. Ama beklemeden de çekilmiyor şu hayat. Söylemek istediğimizi söylemeyip, başka cümlelerin ardına gizleniyoruz. Bir sürü yalana dolana gömülü kalplerimiz. Gözler bile artık ayak uydurmuş bu duruma.  Herkes öyle sözler veriyor ki! Tutamayacaklarını bilmiyorlar mı? Yoksa sadece söz vermenin basitliğimi bu davranışa itiyor bilmiyorum. Ama ben bazen verdiğim sözleri düşündükçe, içimi çok büyük bir korku sarıyor. Doğmamış bir çocuğa bile yüzlerce söz verebilmişim.. Hiç görmediğim insanlara ve tüm dünya uluslarına.. Aslında bu kadar zor olmamalı.. Nasıl bu hale getirdik her şeyi? Bu kargaşanın tek sebebi bizleriz.. Bu tam bir rezalet! Yaşamak bu kadar zor olmamalı! Vahşeti var eden bunlar, insan olmamalı bence.. Neyin, ne kadar gerekli olduğunu ve ne zaman harekete geçileceğini nasıl belirleyebiliriz? Niye ben tok yatarken birileri açlıktan çöp karıştırmakta? Herkes kendi için yaşıyor ve herkes her şeyin bilincinde.. Bu ikiyüzlü yaşamlardan, bu çetrefilli düzenlerden ne zaman sıkılacağız? Bu gemi bu bok denizinde ilerlerken, kokuyu duymamak imkansız. Vazgeçmeli sürdürmekten bu seyahati! Ve temizlemek için kolları sıvamalı, insanların yüreğindeki kiri!

KorsanKalem 03.40 05.07.14

Beğen