Yalnız gidersin eve,
Ve yalnız geldiğini hatırlarsın bu dünyaya
Işıklı sokaklardan geçerken,
Nöbetçi eczanedeki kalfa uyuklamaktadır.
Oturduğun rakı masalarında yine aynı hikâyeler anlatılmıştır
Ve sen de yine aynı hikâyeni anlatmışsındır ilk günkü gibi
Hikâyeler bir süre sonra sıradanlaşır
Ve ilk defa dinliyormuş gibi yapılır, çaktırma!
Yalnız gidersin eve,
Yanılmışsındır çünkü,
Sana sunulanla
Senin istediklerin arasında
Koca bir fark vardır.
Şehrin ışıkları aldatıcıdır her zaman,
Çünkü sen yalnızsındır.
Ve yalpalarken adımların,
Şehir tüm kirine rağmen
Süt dökmüş kedi gibidir.
Yalnızsındır rakı masalarında,
Anlatacakların da kısıtlıdır
Ve herkesin o masada gizlediği elbet bir anısı vardır.
Yalnız gidersin eve,
Yapılan yanlışların farkındasındır
Ne kadar verirsen ver insanlara,
Yetmeyecek hep bir şeyler vardır!
Yalnız ararsın anahtarlarını
Çantanın en umulmaz köşelerinde saklanır.
Ve kalbinin derinliklerinde
Hiç bulamayacağın şeyler saklıdır.
Yalnız gidersin eve,
Hiç kalabalık da olmamışsındır,
Dostlukların rakı masalarında kalmıştır
Kırık bir kadehin yalnızlığıdır yaşanmışlıkların
Yeni bir yaşa girersin
Ama yalnızsındır.
Yalnız gidersin eve,
Yapmaya çalıştığın her şey senden önce yapılmıştır
Payına biraz figüranlık, biraz da dublörlük kalmıştır
Ve yalnız gidersin eve,
Çünkü başka çaren kalmamıştır
Seninle yürüyecekler tükenmiştir hırsın iktidarlığında!
Yalnız geldin dünyaya,
Elbette yalnız gideceksin…
01.05.16 17.20
İnstagram hesabımı da takip edebilirsiniz.
Diğer şiirlerime de göz atabilirsiniz.
Ya l nı z gi de r si n ev e ge l di m dü n ya ya al la ak an as ıs ı o l k n ba Ya l nı z gi de r si n ev e ge l di m dü n ya ya al la ak an as ıs ı o l k n ba sı ğı nı p ka n sı z bi r pu su da yi t en gö z ya ş
