Halk müziği konserinde öyle içlendim ki.. Herkes serilmiş yerlere, izliyorlardı konseri.. Mutluydular yada öyle görünüyorlardı.. Eve gidip dergiyle ilgili projeler üretmeliydim.. Ama orada kalmayı tercih ettim.. Sanırım dışarıdan gören birisi için mutlu izlenimi veriyordum.. Demek ki içimdekileri dışa vurmakta güçlük çekiyordum.. Ya da her insanın durumu böyleydi.. Yani genel insanların özelliği olma ihtimali vardı bu durumun..
Yorgundum.. Evi temizlemem gerekiyordu.. Yoksa bu ev beni çıldırtabilirdi.. Banyoyu temizledim.. Daha sonra mutfakta buzdolabını ilk defa bu kadar iyi temizledim.. Temiz görünüyordu.. Yorgundum.. Salonda belli bir saat uyumalıydım.. Uyudum da.. Hatta uyudum uyandım.. Sevmem gündüz uyumalarını ama bazen bünye yığılıp kalıyor.. Hayat yorucu ve yıllar yaşlandırıyor.. Hiç bir doktor tavsiyesine uymadım.. Uyamazdım.. Eğer ona uyabilmiş olsaydım, herşeye uyardım.. Sistemin en sivri dişlisi olurdum.. Kuralların adamı, paranın köpeği olabilirdim.. Kıçım açıkta kalmasın diye onlarca kıç yalardım.. Dedim ya mesele dik durabilmekte.. Eğildin mi gider..
Konser aslında açmıştı zihnimi.. Kendi kültürünü öğrenmeden başka kültürlerin oyuncağı oluyordu gençler.. Yani türküler komikti onlar için.. Umurlarında değildi, toplumun heyecanları.. Anne babalar utanç vesilesiydi.. Çoğu iletişime bile geçemiyordu.. Sanırım derginin temel kaygısı bu olacak.. Toplumsal sorunlara edebiyatla çözüm aramaya çalışmalıyız.. Farklı bir edebiyat anlayışıyla gençlerin ilgi alanı olabileceğimizi düşünmeden edemiyorum.. Bugün kitap okumaktan haz almayan genç bireyler, umarım yarın daha meraklı ve duyarlı olabilir..
Nitekim, gece oldu.. Ve ev hala kirli.. Banyo ve buzdolabı dışında tabi.. Ya banyoda küvete gireceğim ya da buzdolabına.. Şaka bir yana, zaman geçiyor.. Ve çoğu şeyi boşu boşuna yaşıyoruz.. Neyse.. Bu aralar Kafka’ya sardım.. 6.45 yayınlarına ve Kaan Çaydamlı’ya teşekkürlerimi sunmayı bir borç bilirim.. O hışırtılı gırtlağına sağlık..
KorsanKalem 18.07.12 00.42
*Bu girişti.. Gençliğe öbür yazıda çok pis dalacağım..
