Menu

Yolların kattıkları…

IMG_1353

Uzun yollar beni hep sahil kenarına çıkardı. Geceleri uzun uzun seyrettim denizi. Kokusunu içime çektim. Her şehrin sahilinde ayrı bir koku çalındı burnuma. Garip aslında. Ama çok da önemli değil. Işıltılı dünyaları bir kenara ittim bu yolculuğun sonunda. Kıyıda köşede yaşamanın hazzına eriştim. Sigaramın dumanını savurduğum her şehir bir şeyler kattı. Bir şeyler yüklendim sırtıma. Bir şeyleri yaktım. Yıktım. Dağıttım…

Her sahilde aynı fikirlere kapıldım. Her sahil biraz daha hüzünlü kıldı içimi. İnsanları düşündüm. Parıltının peşinde, paranın peşinde, makamın ve gücün peşinde koşan insanları… Düşündükçe üzüldüm. Üzüldükçe, kendime sığındım. Günü kurtarma telaşındaki milyonların yüklendikleri acıyı tattım. İnsan olmanın ne demek olduğunu sordum kendi kendime. Neden birçok insanın gerçeği kavrayamadığımı sorguladım. Bulamadım bir cevap. Bir cevabı da yoktu çünkü! Var olan bir sistemin içinde yok olmak kadar kolay başka ne vardı ki? Sürünün içinde, sürüyle yol almak daha yaşanılır gibi görünüyordu.

Peki ya ben neden uzaklaşıyordum tüm bu sistemden? Neden farklı hissediyordum kendimi? Sıradan bir hayatı kabullenmeyerek neyi amaçlıyordum? Neden herkesin güldüğü şeyler karşısında sahte bir gülüş takınıyordum? Diğerlerinin içtenlikle yaptığı her şeyi, neden sadece yapmak için yapıyordum? Acı veriyordu bu. Ömrümü acınası kılıyordum belki de! Ya da doğrusunu yapıyordum. Bazen tüm yanılgıların içinde bir doğru vardır. Ve herkes onun yanlış olduğunu zanneder. Doğru, doğruluğa devam ederse; yalnızlaşır. Yalnızlaşırsa mutsuz olur. Ve mutsuzluk hayatın en önemli gerçeğidir. Eskilerden bir abinin deyimiyle de; gerçekler acıdır…

Keşkelere girmeyeceğim. Çünkü girersem çıkamam. Ama; kalbimi boşalttığım günden beri, kuruyor kalbim. Beklenen gelmiyor, gelen beklenen olmuyor nedense… Bilmediğim bir şehrin, hiç oturmadığım bir sahilinde; derin kederlerimle bir başıma kalıyorum. Yolların büyüsüyle hayallere dalıyorum. Gözlerim doğanın enfesliğine şaşırıyor.

Geri döndüğümde ise eski ben değildim artık. Yaşam bir değişim hikâyesi aslında. Ne istemediğimi biliyorum. Ama ne istediğimi de bulmalıyım. Hiçbir şey için acele etmeyeceğim. Hiçbir şeyin peşinde yitmeyeceğim. Hayatı, bana özel kılacağım. Varsın, yalnız başıma olsun. Var olmak ve doğru olmak adına atacağım adımlarımı. Yeni yollara, yeni hikâyelere, yeni olan her şeye… Ve yaşanılan her şeyi hatırlamak adına yazacağım durmadan.

KorsanKalem 25.09.15 01.27

Beğen  
Önceki Yazı