Yine uykulu Amasra, izliyorum ve hava soğuk.. Işıkları,ışıkların denize yansımasını izliyorum. Hava çok güzeldi bugün; ama şu sıralar bozmuş. Zira yıldızları göremiyorum,gökyüzünde. Ay da gizleniyor ufaktan..
Üşüyene kadar girmeyeceğim dedim içeriye. Ve girmedim de. Nihayetinde üşüdüm, Ciğerlerim ağrıyor. Ve de boğazlarım. Galiba hastalanıyorum. Ve televizyonlarda tartışıyorlar, nereye gidiyoruz diye. Sormaktan duymaktan yaşamaktan bıktım artık. Bi boku beceremiyoruz işte! Adam akıllı yaşayamıyoruz. Ulan sevemiyoruz insanları parayı sevdiğimiz kadar!
Kederli havam hiç bitmeyecek görülüyor. Şu sırasalar tekilim. Bir hastalığın arifesindeyim. Ve bir yol görülüyor falımda.. Evime,anamın babamın kardeşimin yanına yani. Yollara gitmesi iyi de ya dönmesi nasıl olacak acaba! Ama değişiklik iyi olacak eminim. Bu sarhoş, bu berduş bu yapranmış bedenim biraz olsun huzura erişecektir. Büyük planlar yapmamak lazım iç bir şey için. Kadere inanmam, bu yüzden ne olacağını kestiremez insan. Ve yaşar hayatı, en acısını ve tatlsını.. Yanılgılar içinde yanlış yollara da sapar, virajlı yollara girmeden de yaşar. Ben, zorunu seçtim aslında.. Yeni bir yol inşaasına başladım. Ağır yol işçiliği yani benimkisi.
Ya ne güzel bir adammışsın sen be Kazım Abi! Sultan Makamı dizisinde çaldığın yalnız acı şarkısını dinliyerek yazıyorum bu yazıyı. Ne güzel diziydi Sultan Makamı.. Sultan(Şevket Çoruh), Asiye’ye hoş sözler söylediğinde çalardı bu müzik.. Ne temiz bir sevdaydı ve bir hayat.. Ama oda sömürü düzenin kirli çarklarında yitip giden bir diziydi işte! Temiz şeylerden, saf duygulardan bahseden bir dizi neden tutsun ki! Adam öldürmek daha güzel değil mi? Yada türlü sapkınlıklar,kavgalar dedikodular, patırtılar..
Yine çok saçmaladım.. Napayım yaşamak,böyle bir dünyada yaşamak başlı başına saçma değil mi zaten..
KorsanKalem 18.02.11 02.40
