“KARARTMA
Kapılar tutulmuş neylersin
Neylersin içerde kalmışız
Yollar kesilmiş
Şehir yenilmiş neylersin
Açlıktır başlamış
Elde silah kalmamış neylersin
Neylersin karanlık da bastırmış
Sevişmezsin de neylersin
Paul Eluard”
Neylersin sevdiğim? Ben böyleyim neylersin? Gülümserken bile ağlarım, ağlarken bir köşede, deli gibi gülerim.. Islanmayı ve üşümeyi severim ama hep umudumdur güneşli birgün, neylersin.. Tutarsızım, anlamsızım belki; korkağın tekiyim belli.. Çekinirken insanlıktan, kalbim çırpınır, göğsüm de bir acı, adı aşk adı sevda neylersin.. Yorgun bedenim ve soluk tenim üzecektir seni, ama neylersin; yaşanacaklar vardır.. Bir hüznü deniz kenarında seninle paylaşmak da güzeldir, acının en beteri ölümü tatmak da.. Ben biraz şair biraz yazar biraz deli biraz askerim işte, neylersin herşey istenilen gibi olmuyor.. Ve ben bir şarkıyla milyonlarca uzakta, biryerlerde gözyaşına ortak oluyorum.. Dedim ya biraz deliyim.. Akıllı gösterebilirsen eğer.. Sen bana aldırma, neylersin ki ben böyleyim, biraz yazar, biraz şair, biraz asker, biraz deli, ha biraz da sevdalı..
KorsanKalem
