Henüz ölmemiştim.. Sadece yorgun düşüp, tepetaklak uykuya dalmıştım.. Hep böyleydim, dağınık ve koşulsuz.. Şartlar hep germişti ve siyahların içindeki beyaz oldum istemeden.. Evet beceremediklerimiz bize verilen bonusları götürmektedir.. Bunu farkedemeyecek kadar da kötü değil hani bakış açım.. Bakış açıma hep güvenmişimdir.. Bakış açım iyidir ama konumum bazen yanlış yerden seçilmiştir.. Seçimlerim yanlıştır anlayacağınız..
İnsan tahlilleri zor ve bir o kadar kolaydır.. Kolaydır; göbeğinden çükünün ucunu göremiyordu, ve sakalları artık elle tutulur olmuştu.. Gözündeki gözlüğü neredeyse üç gündür silinmemişti.. Evet çulsuz bir adamdı.. Ama pis pis gülüyordu.. Zordur; Anlaşılmakta ve anlatmakta; odaya girdiğinde sisli bir sahneden çıkmışcasına, soluk ve manasız bakıyordu.. Hayat gözlerinin önünden belki de hiç geçmemişti ve belkide silik tabloların umutsuz bir şekliydi.. Bu ve bunun gibileri..
Evet okurlar, hayat bir o kadar karmaşıkken bizler küçük kentlerin büyük insanlarını izliyorduk ve inanın çok gülüyorduk.. Güç ve hırsa yenilen insanoğlu, tüketimin kralını yaparken aslında yiyip bitirdikleri sadece o boşluktaki hayatlarıydı.. Bundandır, bunca salaklığın nedeni!
Güneşin doğuşundan ve batışından zevk almayan dangalaklarla dolu bu dünya.. Girdiği denizin ortasına eden edepsizlerle ve ölüm emri veren gaddarlarla aynı havayı soluyoruz! Birilerinin çöp diye attığına sarılıp uyuyan var lan! İçlerin acısını görebiliyor musun? Ama sen oturmuş kahveni yudumlarken bunları bir yerlerine takıyor musundur? Bilemem..
Öyle yada böyle birileri beni anlayacaktır.. Çok önemsemeyin.. Ama ne diyor diye de bir düşünün derim.. Henüz ölmemiştim..
KorsanKalem
