Olasılıklar
İçimden gelmeyen bir şeyi yapmak… Sahi sizin içinizden bir şey yapmak geliyor mu? Bahaneler falan yerli yerinde mi? Benim dört yanım bahane zulası… Dönerim dönerim çıkmaz… Ay karanlık…
Kendinizi tanıyamadığınız dönemler oluyor değil mi? Yani sadece bana olduğunu sanmıyorum? Umarım bana özel değildir… Zoraki bir gülümseme ekliyorum bu cümlenin sonuna… Kendini tanımak da iddialı bir söz aslında… Beynimizin olmadık bir yerinde bir nedenden bastırdığımız kim bilir hangi kişilik özelliklerimiz barınmakta…
Kimseyi mutlu edemeyen bir sistem neye hizmet eder?
Ezhel’in Mayrig isimli şarkısını döndürüyorum bu aralar. Ah Hrant… Gerçekten içimden gelmiyor. Çabalamak için bir sebep bulamıyorum. Bulduğumda bir şeyler oluyor ve kaybediyorum yolumu. Niye böyle oluyor? Tüm gücüm; ufacık bir şeyden, bir haberden, bir olaydan dolayı tükeniyor. Sonra türlü yalanlarla yeniden başlamaya çalışıyorsun… Neye, ne için başlıyorsun belirsiz…
Her şey ihtimal dâhilindedir… Tüm ihtimallerin olasılığı da yaşamı yansıtır… İnsan, büyük hayaller kurmayı sever. Oysa büyük hayallerin gerçekleşme olasılığı çok azdır…
Küçük olasılıklarda boğulmaktan yoruldum. Küçük olasılıklar, olma ihtimali en düşük olan ihtimalleri işaret eder. Olma ihtimali en düşük olan ihtimallerin peşinden sürüklenen milyonlarca insandan biri olarak söyleyebileceğim tek şey: Bu iş çok yorucu… Bu işten epey sıkıldım. Bu yüzden hiçbir şeyi umursamıyorum. Tam saha hücuma çıkmaktan başka yapacak bir şeyim de kalmadı. Zira epey farklı kaybediyorum. Yenmek gibi bir iddiam da yok! Şeref golü atsam yeter!
Önceki Yazı: Pata Küte Kutup Ayısı
