Kirli, ıslak, çelimsiz ve kalabalık.. Eski, kırık dökük, paslı, küflü ve yırtıktı.. Bit pazarları çalıntı mallarla, çalıntı yaşamlarla doluydu.. Satıcıların soluk tenleri, alıcıların karanlık bakışları ve kumarbazların adi gülüşleri içindeydim.. Pis bir koku.. Ölü hayvan kokusu.. Bir leş.. Şişmiş.. İçler acısı yalnızlığı hatırlatıyor..
Herkes sevgilerini ellerine almış.. Pazarda yok pahasına satılık kalpler.. Herkes sevmeye hazır.. Herkes öpmeye hazır, dudakları.. Ruhlara dokunmayı beceremeyen gözlere sahip çoğu.. Ve bacak arasında ararken günahı, kalpler arası yapılandan bir haberler.. Kirli sevdaların pazarı, bit pazarı.. Satılık ruhların, sevimsiz gülüşlerin, kahkahaların..
Yalnızlığı bilerek ve isteyerek seçtim.. Gecelerde bilerek ve isteyerek seviştim.. Ruhumu beş kere satılığa çıkardım, on kere bir çöp tenekesinin kenarında kanamış, parçalanmış buldum.. Bilmem kaç gönüle veda edip bilmem kaç uçurumda göz yaşımı içtim..
Deniz kenarında oturuyorduk öylece.. “Denizsiz yapamam,reis..” dedi.. Zaman geçti, kaltık.. Bir süre sonra o Ankara’ya yerleşti, ben zaten reis değildim.. Öyle saçma bir sohbetin böyle saçma neticesine hüzünlendim.. Çok sonra, yalnız başıma aynı banka gidip, sahili dinledim.. Güzeldi.. Denizsiz yapamayacak bendim.. O reis olabilirdi, ama değildi.. Soytarının teki olabilirdi..
Bir keresinde; “sen yalnızlıktan korkan koca bir yalancısın..” dedi.. Bir an düşündüm.. Oysa veda ediyordum.. Gidiyordum.. Bu tutarsızdı, korksam kalırdım, kalsam ölürdüm belki ama.. Nedendir bilmem; içim titrer, sızlar; kahrolurum..
Hüzünlü şarkıları normal notalarla bestelemiyorlar değil mi? İçimi doğrayan notalara tanık oluyorum çoğu kez.. Parça parça ediyor her vuruşunda nota.. Sinir uçlarına abanıyor.. Göz kapaklarımı, kirpiklerimi ıslatıyor.. Bazı notalar yakıp yıkıyor, mahvediyor..
KorsanKalem 28.05.12 03.00
