Düştük uleyn yine geceye yine,notumuzu.. Çok yoruldum bugün çok gezdim İzmir’de.. Özlemişim.. Yusuf’la baya gezdik abicim ya 🙂 Hayatı sorguladık, fotoğraf çektik, doğal yaşamı tanıdık, dünyayı ve insanları anlamaya çalıştık.. Çok güldük.. İlerleyen süreçte facebooktaki (Bir An) sayfamızda paylaşırız, fotoğrafları..
Ama ayaklarıma kara sular indi.. Artık geçmiş bizden, ya da çok hamladık biz.. Bu gün hayatımızda bişeylerin eksikliğini farkettik. Ama tam da bulamadık ne olduğunu. Bence çimlerin üzerinde oturup uyuyan, o çimlerde piknik yapan insanlar gayet mutlu bir tablo çiziyor gözüme.. Yusuf olaya benim gibi bakmıyor ya da muhalif olmayı seviyor:) Neyse, İzmir=Özgürlük anlamına geliyor bence.. Herkez kendi aleminde, hiç kimse kimsenin umrunda bile değil.. Özgürlüğü içinde barındırıyor bu şehir, iyi şehir, güzel şehir…
Kıbrıs Şehitleri kan revan içnideydi, toz toprak, çimento, moloz.. Sevmedim, eski güzelliğini aradım,yoktu.. Bir kokoreç yedik orda,iyidi.. Kokoreç gibisi yok:) Göbek dostu:))
Saatlerimiz 3ü göstermekte, hea bu arada CHARLES BUKOWSKİ’nin Postane adlı kitabını almış bulunmaktayım, içim cıvıl cıvıl bir heyecan dolu:) Yakında kitap hakkından yorumlamalara giderim.. Seviyorum bu adamı.. Kitap okumalara ağırlık verme kararı aldık, Yusuf ile.. Bu yüzden kitap önerilerinize ihtiyacım var… Duydunuz muuuuuu? Duyun artık, uyanma ve yumruğunu sıkıp da sokağa çıkma vaktidir.. Yoksa nasıl görürsünüz otobüs durağındaki sabırsızlığı ya da otobüslerdeki bıkkın suratları? Ya çimlerde uzananları, nasıl görürsünüz vapurun denizde ilerleyişini? Çıkın dışarı ve ayaklarınıza kara sular inene kadar dolanın durun, bu hayatta bir bireysiniz ve bunu gösterin, suya yön vermeyi deneyin.. İyi geceler ya da her neyse…
KorsanKalem
