Sana anlatacaklarım var.. Söyleyemeyi düşündüğüm birkaç cümle.. Hayatın garipselliği üzerine biraz kafa yorma telaşı benimkisi.. Kafan karışacak biliyorum, benim epey çorba oldu bile.. Ama anlatmazsam öleceğim..
Yaver günler geçiyor, sıkıyor da bazen.. İsyan etmek, haykırmak, çıldırmak.. Ufaktan ufağa yalnızlaşıyorsun.. Bekleneni verememek.. Tabağını bitirmek, hediye beklemek, sevgi sözcükleriyle sahte ama huzur veren bir zırhla kendini kaplayıp anlamsız telaşlarda bir ömrü tüketmek..
Toplumun beklentileri çok net ve acımasız.. Herkes siyahsa siyah olacak, herkes mutluysa mutlu olduğuna inanmak zorunda kalacaksın.. Aykırıları bu dünya sevmez.. Sevilemediler hiç.. Cinsel tercihlerinden, siyasi görüşlerinden, yaşam tarzlarından dolayı yıllardır dışlanan insanlar var.. Bunlar hayatın içinde.. Ve toplum düşmanlığıyla suçlanırlar, ki bu çok ağır!
İşe hergün gelmesi gereken saatinde gelen bir memuru düşün.. Birgün geç yattı ve sabah uyanması gereken saatten çok daha geç kalktı.. Sonuçta mesaiye gecikti.. Daha sonraki gün toplu taşıma aracını kaçırdı, bindiği taksi yolu şaşırdı ve yine geç kaldı.. Üçüncü gün; polis başbakanın geçeceği yolları kesmişti, ulaşım altüst olmuş ve nihayetinde geç kaldı.. Sonuç? Amir odasına çağırdı ve rencide ederek bir daha olmamasını rica etti(!)..
Yaver şimdi bunun tam tersini düşünerek devam edelim.. Bu arada koş iki çay kap gel, içimiz ısınsın.. Nerde kalmıştık, hah tam tersi.. Yirmi yıl boyunca, devletin şerefli memuru olarak hayatını sürdürmüşsün.. Mesaiye geç kalmayıp, üstüne üstün gün gelmiş gece yarılarına kadar çalışmışsın.. Sana bişey diyeyim mi bi gıdım takdir edeceklerini sanma, emekli olursan ne ala.. Çok kişi tanıyorum göremeden emekliliğini defolup gitti öteki diyara!! Kimsenin umrunda bile değilsin yani.. Çocuğuna istediğini yediremezken, eşinle birşeyler paylaşamazken bu koca dünyada sivrisinek kadar bile değerin yok yani..
Düzen kurucular, sistemi çoktan kurmuşlar bile.. Ve istemesen de sevmediğin bu sistemin dişlileri arasında yerini alacaksın.. Eğer o dişlilerden biri olmazsan dişliler arasında öğütülüp gidersin.. Ya da öğüttüklerini sanarlar.. Toplum onlara parazit gibi davranır, çoğu kez görmezden gelinirler..
Yaver şimdi dünya ekonomik değerlerinin ne kadar boktan olduğundan bahsedenler var ya.. Onlar bu dünyanın anasını.. Sana reva görülen sikindirik zam var ya, adam o parayla alınan tuvalet kağıdını kıçına bile sürmez.. Patron çocuklarının yaşam standartlarına bile erişemezken; birileri sosyal adaletten bahseder.. Gülersin tabi, gül de zaten.. Biz hep ağlanacak halimize güleriz, katıla katıla!!
Biz hep sıradan insanlarızdır yaver! Biz hep kalabalıkta yere bakarak yürüyen; içine attığı kederle, kızgınlıkla, ezilmişlikle yaşamayı kabullenmiş vızıldamalarızdır.. Doğup, öleceğizdir..
Yani yaver sözün kısası makbuldür derler ya! Öyle.. Şimdi sana bir teklifim var.. Öğle arasına geldiğimiz şu dakikalarda, günün ikinci yarısına çalışarak mı gireceksin, yoksa benimle gelip bir barda içecek misin?
Anlamadın mı? Diyorum ki; önüne konulanı mı yiyeceksin, yoksa kendin pişirip kendin mi yiyeceksin? Hadi al ceketini, sistemin ocağına bugün incir ağacı dikelim; biraz kötü çocuk olalım!
KorsanKalem
