İnsanlar..
Ve ahh insanlar..
Herşeyi kullandılar..
Duyguları, dini, umudu, hayalleri..
Herşeyi incittiler..
Yıprattılar yani..
İnanmak kolay değil artık hiçbirşeye.
Ve yalan zincirlerini kırmaya kimsenin gücü yetmez!
İnsana dair ne varsa unutulmuş.
Misal, sevda sözlerinden çekinilir olmuş..
Karın ağrılarıymış aşklar..
Ve hayallerin büyüklüğünden korkulmuş,
bırakmış hayal kurmayı insan,
sevdalara küsmüş..
Kendini günlük koşuşturmalarına adamış,
Mevki ve makamın sevdalısı olmuş ne yazık..
Hırslarına yenilmiş insanoğlu,
Savaşlara adamış ömrünü,
büyüklerin savaşlarına..
Ezilmiş ezmiş..
Ama biri çıkmış yine, sevmiş delice,herşeye rağmen..
Tüm değer yargılarına inat ve
yalanlara karşı doğruca ilerleyerek..
Herkez,herşey tavır almış ona,
Sevdiği bile inanmamış,
“zira haklı bunca yalan dolan dolu dünyada”
birinin onu sevdiğine,
Ki korumak ister kalbini insanlar,
iyiye dair ne varsa oradadır çünkü..
Eğer koruyamazlarsa sıradanlaşır,basitleşirler..
Aşk kalp için en tehlikeli duygudur..
Sevenler birbirlerine verirler kalplerini,
Ve verdiklerinde herşeyi göze alırlar..
O kalbi paramparça da edebilirler,
Bir ömür boyu saklayadabilirler..
Aşk yalan zincirini kıracak,tek gerçek güçtür oysa..
KorsanKalem 06.03.11 03.22
