Hayatı fazla deşmeden yaşamak lazım. Fazla büyük beklentilere girmeden yani. Bazen olmayınca olmaz, zorlamamak lazım. Çok kolay kederlenip, hemen sırıtmamak da lazım. Umutların tükendiği de olur, gerçekleştiği de. Yaşanmaz bir hale de gelir hayat, hiç bitmesin de istersin. Bazen kendinden geçersin, bazen sevdiklerinde vazgeçersin. Herşey karşılığını görür, imasıyla hareket etmek önemlidir aslında. İnsanın kontrol mekanizması olabilir bu durum. Ama tabi insanlar insanlığından vazgeçip de hareket etmeyi becerebildikleri için, gözyaşları yaşamın her anında aramızda bulunmak zorunda hissediyor kendini.
Misal ben mutlu olma konusunda pek de becerikli değilim. Ama bunu kabul ederek yaşıyorum. Ve sevdiğim bir cümlem: Mutsuzluğumla mutlu olabiliyorum. Değişmeyi çok denedim, evet. Değiştirmek istedi sevenlerim. Ama her deneyişimde üzdüm çevremdekileri. Ki ben incitmek istemem hiçbir şeyi.. Ama yaptım biliyorum ve herkezden özür diliyorum…
KorsanKalem
