Neşeme, kederi katmak istiyorum, kederimi neşemle süslemek.. Yapayalnız rüyalardan uyanıp, dolunayı seyrediyorum.. Neden yanlış var ve neden yanlışı seçiyoruz? Kalbim serçe ürkekliğiyle seviyor nedense artık.. Kırmaktan ve de kırılmaktan korkar oldum.
Henüz büyümemiştim, mutluydum. Henüz işgal edilmemişti topraklar, Anadolu’da bir halk vardı ve herşeye rağmen üretiyorlardı. İnatla çalışıyorlardı. Alınlarındaki çizgiler şeref saçıyordu etrafa, bunca şerefsize rağmen! Ve ellerindeki nasırlardan mertlik akıyordu, namertlere vururcasına! Akşamın kederini tadıyor Anadolu. Karanlıklara boğuluyor.. Henüz akşam olmamıştı ben gördüğümde. Güneşin kızıllaşmasından sezmiştim bişeyler ama yok olmaz demiştim. Henüz satın alınmamıştı Memet Emmi’nin toprakları ve Emine teyzeler göçmemişti büyük şehirlere! O cesur yürekler henüz susmamıştı gördüğümde Anadolu’nun Toprakları’nı.
Nedense suskunluk var üstümüzde bu günlerde, nedense saklanıyoruz! Çevremiz değişiyor, çehremiz değişiyor ama biz bakıyoruz sadece. Anadolu’da akşam oluyor ve karanlıklar bizi boğuyor ama kapıyoruz gözlerimizi nedese! Sanki biz değiliz savaşan yıllarca! Sanki biz değiliz kafa tutan dünyaya! Sanki hiç olmamış bunlar. Sanki çıkmamış O Samsun’a ve dedelerimiz peşi sıra ölüme gitmemiş gibi sanki!
Anadolu’da akşam oluyor ve biz yatmaya hazırlanıyoruz.. İyi geceler Türkiye, tatlı rüyalar..
KorsanKalem
Anadolu’da Akşam Oluyor!!
Önceki Yazı
Güzel Bir Gün
Sonraki Yazı
Yazar
