suskun ve yorgun bir adamdım ,
bir kaç notada hüznü koktum,
soldum.. bittim ben..
bazılarının ev dediğine,
viranelik diyerek başladım hayata,
ve o günden sonra,
o lanet günden sonra,
o cehennemden ve o savaştan sonra,
hiç birşey eskisi gibi olmadı,
ki ben eski bir fotoğrafa gülümsemiştim bir kere..
eskiyi özlemek bu viranelikte, öpüşmek gibidir..
KorsanKalem
Önceki Yazı
Hayata Dair Köşede Kalmış Özdeyişler..
Sonraki Yazı